ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ကြန္ျပဴတာမွာ Hardware ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ အလိုက္သင့္ ခ်ိတ္ဆက္လည္ပတ္ေနတယ္ဆိုတာ အားလံုးလည္း သိၿပီးသားပါ ..
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ သံုးေနတဲ့ ကြန္ျပဴတာေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လိုခ်င္သေလာက္ Hardware ေတြကို တိုးျမွင့္သံုးစြဲႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ အၿမဲတမ္းမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ..
ဥပမာ .. RAM ကို1GB သာ Support လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ mother board ေပၚမွာ စက္ကို ပိုၿပီးျမန္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႔ RAM ကို 1GB ႏွစ္ေခ်ာင္း .. ဒါမွမဟုတ္ 2GB တစ္ေခ်ာင္း အဲဒီလို ပိုၿပီး ပမာဏျမင့္တဲ့ Hardware တစ္ခုခုကို တိုးျမွင့္အသံုးျပဳလို႔ လံုး၀ အဆင္ေျပမွာမဟုတ္ပါဘူး
အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ RAM အသံုးခ်မႈ ျမင့္မားတဲ့ ပ႐ိုဂရမ္ေတြကို အသံုးျပဳတဲ့အခါမွာ ကိုယ့္စက္ထဲက RAM ပမာဏဟာ ကန္႔သတ္ပမာဏ နည္းေနမယ္ဆိုရင္ အသံုးျပဳေနရင္နဲ႔ Forced stop ျဖစ္တာမ်ိဳးေတြ Hang သြားတာမ်ိဳးေတြ .. အဲဒီလို ျပႆနာမ်ိဳးေတြနဲ႔ ႀကံဳရမွာျဖစ္ပါတယ္ ..
ဒါမ်ိဳး ဘာေၾကာင့္ျဖစ္တာလည္းဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အသံုးျပဳေနတဲ့ ပ႐ိုဂရမ္တစ္ခုရဲ႕ သက္ဆိုင္ရာေဒတာေတြကို ပထဦးဆံုး RAM ( Random Access Memory ) ေပၚမွာ အရင္ဆံုး ကူးယူမွတ္သားထားၿပီးမွ သူဆီမွာမွတ္သားထားတဲ့ ေဒတာေတြကို အလြယ္တကူ ယူသံုးလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္ .. အဲဒီလို မွတ္သားထားတဲ့ ေဒတာေတြကို Cache Memory လို႔လည္း ေခၚပါတယ္ .. Cache Memory အျဖစ္နဲ႔ သာမွတ္ေပးမယ့္ ၾကားခံ Hardware မရွိဘူးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ကြန္ျပဴတာေတြဟာ ကီးတစ္ခုကိုႏွိပ္ၿပီးတာနဲ႔ အဲဒီကီးရဲ႕ Output ကို ရဖို႔ အနည္းဆံုး 0.07 စကၠန္႔ေလာက္ ေစာင့္ေပးေနရမွာျဖစ္ပါတယ္ .. သိပ္မ်ားျပားတဲ့ အခ်ိန္ပမာဏ မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ရေပမယ့္ Digital စနစ္အရေတာ့ ကမာၻကို တစ္၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ပတ္ပစ္လို႔ရႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ပမာဏပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ..
ကဲ .. အဲဒါဆိုရင္ စက္ကေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္တဲ့ RAM ပမာဏကလည္း နည္းတယ္ ကိုယ္ကလည္း RAM အသံုးခ်မႈ ျမင့္မားတဲ့ ပ႐ိုဂရမ္မ်ိဳးကိုလည္း မျဖစ္မေန အသံုးျပဳရေတာ့မယ္ .. ဒါမွမဟုတ္ .. RAM ေထာက္ပံ့ႏိုင္မႈေတာ့ ရွိပါရဲ႕ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္အတြက္ RAM ထပ္စိုက္လို႔ရတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးမရွိဘူး (ဥပမာ- ဆိုင္မွာသံုးေနရတာမ်ိဳး .. RAM ရွာရခက္တဲ့ေနရာေဒသမ်ိဳး ) အဲဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ ႀကံဳရၿပီးဆိုင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ကြန္ျပဴတာေတြကို ပစ္လိုက္ရေတာ့မွာလား
အဲဒီေလာက္ စိမ္းကားစရာမလိုပါဘူး .. ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ၀င္းဒိုးစနစ္ထဲမွာပါတဲ့ RAM ကို ေထာက္ကူအားေပးမယ့္ နည္းပညာေလးတစ္ခုရွိပါတယ္ ..
အဲဒါကဘာလဲဆိုေတာ့ ReadyBoost နည္းပညာပါ ..
ReadyBoost ဆိုတာကေတာ့ ခဏတျဖဳတ္ မွတ္သားဖို႔လိုအပ္တဲ့ ေဒတာေတြကို RAM ေပၚမွာ မွတ္သားမယ့္အစား USB ေပၚမွာလႊဲေျပာင္းမွတ္သားျခင္းအားျဖင့္ RAM ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းေတြကို တို႔ျမွင့္လာေအာင္ ကူညီေပးမယ့္ နည္းစနစ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ..
ဒါေပမယ့္ ဒီနည္းစနစ္ရဲ႕ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈဟာ RAM = 1GB နဲ႔အထက္ရွိတဲ့ ကြန္ျပဴတာေတြအတြက္ ထင္ထင္ရွားရွား သိႏိုင္မွာမဟုတ္ေပမယ့္ RAM = 1GB ေအာက္ပဲရွိတဲ့ ကြန္ျပဴတာေတြမွာ ေတာ့ သိသိသာႀကီးကို ကြန္ျပဴတာရဲ႕ Performance ေတြ တိုးတက္လာတာကို ေတြ႕ျမင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ..
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ RAM ပမာဏ 1GB ေလာက္ရွိၿပီဆိုရင္ပဲ ေတာ္ေတာ္တန္တန္ မ်ားျပားတဲ့ Cache Memory ေတြကို မွတ္သားႏိုင္လို႔ တျခားေနရာမွာ ကူညီမွတ္သားစရာ သိပ္မလိုေတာ့တာပါ ..
ဒါေပမယ့္ RAM = 1GB ေအာက္ ( အထူးသျဖင့္ 512MB ) ေလာက္ပဲ ရွိတဲ့ ကြန္ျပဴတာေတြမွာေတာ့ RAM ထဲမွာ မဆံ့ေတာ့တဲ့ Cache Memory ေတြကို ReadyBoost လုပ္ထားတဲ့ USB (memory stick, flash drive ) ထဲမွာ ေျပာင္းလဲသိမ္းဆည္းၿပီး အသံုးျပဳႏိုင္တာေၾကာင့္ သိသာတဲ့ Performance တိုးတက္လာမႈေတြကို ျမင္ရတာျဖစ္ပါတယ္ ..
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကြန္ျပဴတာမွာ RAM = 8GB စိုက္ထားတာေတာင္ ReadyBoost ေလးလုပ္ၿပီး အသံုးျပဳပါတယ္ .. ဘေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ RAM ရဲ႕ တန္ဘိုးက USB တစ္ေခ်ာင္းရဲ႕ တန္ဘိုးထက္ ပိုျမင့္တယ္လို႔ ေတြးမိတဲ့အျပင္ .. တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကိုယ့္စက္ရဲ႕ က်န္းမာေရးကို အေထာက္အကူျပဳမယ့္ နည္းေတြကို အသံုးျပဳတဲ့သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ..
ကဲ .. နည္းနည္းလည္း ရွည္သြားၿပီ .. ReadyBoost လုပ္နည္းေလး ေျပာျပပါမယ္ ..
ပထဆံုး 2GB နဲ႔ အထက္ရွိတဲ့ Memory Stick ေလးတစ္ေခ်ာင္းေတာ့ လုိပါတယ္ .. ဒီေနရာမွာ တစ္ခုေျပာခ်င္တာက တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ Flash Drive ေတြဟာ ReadyBoost လုပ္လုိ႔ရေလာက္တဲ့ Speed မ်ိဳး မရွိတာေတြျဖစ္တတ္ပါတယ္ .. ဒါေၾကာင့္ နံမည္ရွိၿပီးသား Brand မ်ိဳးကိုသာ ၀ယ္ယူသင့္ပါတယ္ ..
ကဲ .. USB ေလးရလာၿပီေပါ့ .. မားသားဘုဒ္မွာ အဲဒီ USB ေလးကို ထိုးလိုက္ပါ ..
ၿပီးရင္ my computer ကိုဖြင့္ပါ .. အဲဒီထဲက ကိုယ္ထိုးလိုက္တဲ့ USB ေပၚမွာ Right Click ႏွိပ္ၿပီး က်လာတဲ့ထဲက Properties ကိုႏွိပ္ေပးလိုက္ပါ ..
အဲဒီအခါ ပြင့္လာတဲ့ Box ထဲက ReadyBoost ကိုႏွိပ္ၿပီး ေပၚလာတဲ့ထဲက Use this device မွာ အမွတ္တပ္ေပးလိုက္ပါ ... အဲဒီထဲက အေပၚဆံုးမွာရွိတဲ့ Do not use ... ဆိုတာကေတာ့ ReadyBoost လုပ္ထားတဲ့ USB ကို ReadyBoost အျဖစ္အသံုးမျပဳခ်င္ေတာ့ရင္ သူ႕ကိုႏွိပ္ေပးၿပီး Apply ႏွိပ္ Ok ႏွိပ္ၿပီး မွ Format ခ်လို႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္ .. ( ဒီအတိုင္းဆိုရင္ ReadyBoost လုပ္ထားတဲ့ USB ကို Format ခ်လို႔ လံုး၀မရပါဘူး ) ဒုတိယစာေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ Dedicate this device .... ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ USB ဟာ ReadyBoost လုပ္လို႔ ရမရ စမ္းေပးမယ့္ေနရာပါ .. ေအာက္ဆံုးက Use this device ကေတာ့ ReadyBoost လုပ္မယ့္အခါ မျဖစ္မေနသံုးရမယ့္ ေနရာပါ .. 4094 MB ဆိုတဲ့ ေနရာကေတာ့ USB ေပၚမွာ ReadyBoost အျဖစ္ အမ်ားဆံုးအသံုးျပဳႏိုင္တဲ့ ပမာဏကို ေဖာ္ျပထားတာျဖစ္ပါတယ္ .. ကၽြန္ေတာ္က 4G ပမာဏရွိတဲ့ USB ကိုသံုးျပထားလို႔ အဲဒီေလာက္ ပမာဏျပေနတာပါ .. အဲဒီပမာဏကို ကိုယ္လိုသလို ေလွ်ာ့ေပးလို႔လည္း ရပါေသးတယ္ .. ( တိုးလို႔ေတာ့ မရပါဘူး)
အဲဒီထဲက ေအာက္ဆံုးမွာရွိတဲ့ Use this device ကိုအမွတ္တပ္ၿပီး Apply ကိုႏွိပ္လိုက္ရင္ အဲဒီ USB ကို ReadyBoost လုပ္လို႔ရမရ configure လုပ္ေနတာကို ခဏေလာက္ေစာင့္ေပးၿပီး Error Box တက္မလာဘူးဆိုရင္ Ok ကိုႏွိပ္ေပးလိုက္႐ံုပါပဲ ..
ေနာက္ဆံုး ReadyBoost လုပ္လိုၿပီးသြားၿပီဆိုတာနဲ႔ USB ေလးဟာ Cache Memory ေတြနဲ႔ ျပည့္လုနီးပါး ျဖစ္သြားတာကိုေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္
ေကာင္းတာကေတာ့ ReadyBoost အျဖစ္သံုးတဲ့ USB ကို Mother Board ဖက္ ( အေနာက္ဖက္ )က USB ေပါက္မွာထိုးထားၿပီး အၿမဲတမ္း တပ္ဆင္အသံုးျပဳသင့္ပါတယ္ .. RAM အသံုးျပဳမႈျမင့္တဲ့ ပ႐ိုဂရမ္ေတြကို သံုးေတာ့မယ္ဆိုမွ ReadyBoost USB ကိုတပ္လိုက္ရင္လည္း ျဖစ္ပါတယ္ ..
ကဲ .. အားလံုးအဆင္ေျပၾကပါေစဗ်ာ
နည္းပညာလမ္းေၾကာင္းေပၚကသူငယ္ခ်င္းအားလံုးကို ေလးစားခင္မင္လွ်က္
အိုင္တီမုဆိုး
http://itmotesoeway.blogspot.com/2013/01/ram-readboost.htmlမွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
0 comments:
Post a Comment